Ներկայացնում է Ցիտո բժշկական կենտրոնի բժիշկ-պրոկտոլոգ՝ Վարդգես Վագիֆի Հովսեփյանը

Անալ ճաքը հետանցքի մաշկի (անոդերմայի) ճեղքանման կամ եռանկյունաձև դեֆեկտ է: Այն կարող է առաջանալ  մեծ տրամագծով, պինդ կղանքով դեֆեկացիայի ճամանակ: Անալ ճաքին բնորոշ են աղիները գործելու ժամանակ և դրանից հետո  հետանցքի շրջանում ցավը, անալ սեղմանի սպազմը և հետանցքից արյունահոսությունը:

Անալ ճաքը շատ տարածված է երիտասարդների մոտ, բայց կարող է հանդիպել բոլոր տարիքային խմբերում: Շատ դեպքերում այն կարող է լավանալ մանրաթելերով հարուստ սննդակարգի և նստած տաք լոգանքների կիրառումով: Որոշ դեպքերում անհրաժեշտ է  կիրառել դեղորայքային կամ վիրահատական բուժում:

Ախտանիշները.

  • ցավ ( որոշ դեպքերում սաստիկ) աղիները գործելու ժամանակ,
  • ցավ կամ այրոցի զգացողություն աղիները գործելուց հետո, որը կարող է տևել մի քանի ժամ,
  • վառ կարմիր արյուն կղանքի կամ զուգարանի թղթի վրա,
  • տեսանելի ճեղք հետանցքի շրջակա մաշկի վրա,
  • քոր կամ մռմռոց հետանցքի շրջանում,
  • ճաքի եզրին մաշկի ծալքի կամ հանգույցի առկայություն:

Անալ ճաքի հիմնական պատճառները.

  • մեծ տրամագծով, պինդ կղանքով դեֆեկացիա,
  • փորկապություն կամ ավելորդ ճիգերի գործադրում դեֆեկացիայի ժամանակ,
  • քրոնիկ դիարեա,
  • անալ հարաբերություն,
  • ծննդաբերություն:

Անալ ճաքի ավելի քիչ հանդիպող պատճառներից են.

  • Կրոնի հիվանդությունը կամ աղիների այլ բորբոքային հիվանդություններ,
  • անալ քաղցկեղ,
  • ՄԻԱՎ,
  • տուբերկուլյոզ,
  • սիֆիլիս և այլ սեռավարակներ:

Ռիսկի գործոններ

Գործոնները, որոնք մեծացնում են անալ ճաքի առաջացման ռիսկը ներառում են.

  • փորկապություն. ճիգերի գործադրումը աղիները գործելու ժամանակ և պինդ կղանքի առկայությունը մեծացնում են ճաքի առաջացման հավանականությունը,
  • ծննդաբերություն. անալ ճաքը ավելի տարածված է ծծնդաբերած կանանց մոտ
  • Կրոնի հիվանդություն. աղիների այս բորբոքային հիվանդությունը առաջացնում է ստամոքս-աղիքային ուղու քրոնիկ բորբոքում, որը կարող է ներառել անալ կանալը:
  • տարիքը. անալ ճաքը կարող է հանդիպել ամեն տարիքում, սակայն ավելի հաճախ է հանդիպում վաղ մանկական հասակի երեխաների և միջին տարիքի չափահասների մոտ:

Բարդությունները

Անալ ճաքի բարդությունները կարող են ներառել.

  • Առողջացման ձախողում: Անալ ճաքը, որը չի լավանում 8 շաբաթվա ընթացքում դիտարկվում է որպես քրոնիկ:
  • Կրկնություն: Անալ ճաք ունենալու փաստը մեծացնում է հաջորդ անգամ դրա առաջանալու հավանականությունը:
  • Շրջակա մկանների (ներքին անալ սեղմանի) վնասում, որը առաջացնում է սեղմանի սպազմ, ինչի հետևանքով դժվարանում է ճաքի լավացումը: Նման դեպքում կարող է առաջանալ դեղորայքային կամ վիրահատական բուժման անհրաժեշտություն:

Կանխարգելում

Անալ ճաքի առաջացումը կարելի է կանխարգելել կանխելով փորկապությունը կամ լուծը, օգտագործելով մանրաթելերով հարուստ սնունդ, խմելով շատ հեղուկներ, կատարելով ֆիզիկական վարժություններ, խուսափելով ավելորդ ճիգերից աղիները գործելու ժամանակ:

Diagnostics

Ախտորոշումը դրվում է գանգատների, հիվանդության  անամնեզի և ֆիզիկալ զննման հիման վրա, որը ներառում է հետանցքի շրջանի մանրակրկիտ զննումը: Հաճախ ճեղքը տեսանելի է և ախտորոշման համար վերոնշյալը բավարար է:

Սուր անալ ճաքը նման է թարմ պատռվածքի: Քրոնիկ անալ ճաքը ավելի խոր ճեղքի տեսք ունի, եզրերը կարող են լինել համեմատաբար պինդ, ինչպես նաև կարող է դիտվել շրջակա հյուսվածքների հավելյալ աճ, հիպերտրոֆիկ անալ պտկիկ:

Ճաքի տեղակայումը կարող է հուշել այն առաջացրած պատճառի մասին: Կողմնային ուղղությամբ տեղակայված ճաքերը խոսում են այլ հիվանդության առկայության մասին, ինչպիսին է Կրոնի հիվանդությունը: Ախտորոշումը ճշտելու նպատակով բժիշկը կարող է խորհուրդ տալ անցնել այլ հետազոտություններ, ինչպիսիք են.

  • Անոսկոպիա. անոսկոպը խողովակաձև գործիք է, որը օգնում է բժշկին զննել հետանցքը և ուղիղ աղին:
  • Ճկուն սիգմոիդոսկոպիա. կատարվում է հաստ աղու ստորին հատվածները  զննելու համար: Այս հետազոտությունը կարող է անցկացվել 50-ից երիտասարդ տարիքի անձանց մոտ, որոնք ունեն հաստ աղու քաղցկեղով հիվանդացության ցածր ռիսկ:
  • Կոլոնոսկոպիա. կատարվում է հաստա աղու ամբողջական զննման նպատակով, երբ գոյություն ունի կոլոռեկտալ քաղցկեղի բարձր ռիսկ, այլ հիվանդություններ և վիճակներ, որոնցով պայմանավորված է որովայնում ցավը և լուծը:

Բուժումը

Անալ ճաքը հաճախ բուժվում է մի քանի շաբաթվա ընթացքում, օգտագործելով մանրաթելերով հարուստ սնունդ և օրական մի քանի անգամ 10-20 րոպե տևողությամբ տաք ջրի մեջ նստելով, հատկապես դեֆեկացիայից հետո: Դա օգնում է ներքին անալ սեղմանի տոնուսի իջեցմանը և ճաքի լավացմանը:

Դեղորայքային բուժում

Նիտրոգլիցերինի քսուկի արտաքին օգտագործումը թուլացնում է ներքին անալ սեղմանը, բարելավում է արյան հոսքը դեպի անալ ճաքը, այդպիսով նպաստելով դրա լավացմանը: Կողմնակի էֆեկտները կարող են ներառել գլխացավը, որը որոշ դեպքերում կարող է բավականին ուժգին լինել: Նման դեպքերում կարող են կիրառվել Նիֆեդիպինի կամ Դիլտիազեմի տեղային կամ պերօրալ պրեպարատներ:

Տեղային անզգայացնողների կիրառումը, ինչպիսին է Լիդոկաինի քսուկը կարող է թեթևացնել ցավը:

A տիպի բոտուլոտոքսինի ներարկումը պարալիզացնում է ներքին անալ սեղմանը, թուլացնում է սպազմը, նպաստելով ճաքի լավացմանը:

Վիրահատական բուժում

Եթե առկա է քրոնիկ անալ ճաք, որը կայուն է բուժման հանդեպ, կամ ախտանիշները արտահայտված են, բժիշկը կարող է խորհուրդ տալ վիրահատական բուժում: Հաճախ կատարվում է միջամտություն, որը կոչվում է կողմնային ներքին սֆինկտերոտոմիա: Այն ենթադրում է ներքին անալ սեղմանի մի մասնաբաժնի հատում, ինչը վերացնում է սպազմը և նպաստում ճաքի լավացմանը:

Հետազոտությունները ցույց են տվել, որ քրոնիկ անալ ճաքի ժամանակ վիրահատական բուժումը շատ ավելի էֆեկտիվ է քան դեղորայքայինը: Այնուամենայնիվ առկա է անկղապահության  փոքր ռիսկ, որը հիմնականում անցնում է հետվիրահատական առաջին շաբաթների ընթացքում:

Ապրելակերպի որոշ փոփոխություններ օգնում են թուլացնել դիսկոմֆորտը և ցավը, նպաստելով ճաքի բուժմանը և կանխարգելելով կրկնությունը.

  • օրական 25-30 գրամ մանրաթելերի ընդունումը փափկացնում են կղանքը, արագացնելով ճաքի լավացումը: Մանրաթելերով հարուստ սննդամթերքը ներառում են մրգերը, բանջարեղենը, ընկուզեղենը և հացահատիկները,
  • օրական 1,5-2լ հեղուկի ընդունումը օգնում է  կանխարգելել փորկապությունը:

Խուսափեք ավելորդ ճիգերի գործադրումից դեֆեկացիայի ժամանակ, ինչը կարող է բացել լավացած ճաքը, կամ առաջացնել նորը:

Ե՞րբ դիմել բժշկի․

Դիմեք բժշկի երբ զգում եք ցավ աղիները գործելու ժամանակ և (կամ) դրանից հետո, կամ երբ նկատում եք արյուն զուգարանում կամ զուգարանի թղթի վրա:

Ի՞նչպես պատրաստվել այցին․

Որոշ տեղեկատվություն, որը կօգնի նախապատրաստվել այցին:

Ճշտեք, թե ի՞նչ պետք է անել նախօրոք, (օրինակ մնալ սոված որոշ հետազոտություններ անցնելու նպատակով):

Ձեր բժիշկը կարող է տալ հետևյալ հարցերը.

  • ե՞րբ են սկսվել ախտանիշները,
  • ախտանիշները մշտական են , թե՞  ի հայտ են գալիս ժամանակ առ ժամանակ,
  • իչքան  ուժգին են արտահայտված ախտանիշները,
  • ե՞րբ եք ամենաշատը զգում դրանք,
  • կա՞ ինչ-որ բան, ինչը թեթևացնում է ախտանիշները,
  • ի՞նչն է ուժեղացնում ախտանիշները,
  • ունե՞ք արդյոք այլ հիվանդություններ, ինչպիսին է Կրոնի հիվանդությունը,
  • ունե՞ք արդյոք փորկապություն:
  • բոլոր դեղամիջոցների, վիտամինների և հավելումների մասին որոնք Դուք ընդունում եք:

Պատրաստեք հարցեր, որոնք պետք է տաք Ձեր բժշկին: Որոշ հիմնական հարցեր կարող են ներառել հետևյալը.

  • ինչն է առաջացնում ախտանիշները,
  • կան արդյոք այլ պատճառներ, որոնք առաջ են բերում ախտանիշներ,
  • կա արդյո՞ք այլ հետազոտություններ անցնելու կարիք,
  • այդ վիճակը սուր է թե՞ քրոնիկ,
  • կան արդյո՞ք սահմանափակումներ, որոնց պետք է հետևել,
  • ո՞րն է լավագույն լուծումը տվյալ դեպքում,
  • բուժման ի՞նչ ալյընտրանքային եղանակներ գոյություն ունեն,
  • եթե կան ուղեկցող հիվանդություններ, ինչպե՞ս վարել դրանք,
  • ինֆոմացիայի ի՞նչ հավելյալ աղբյուրներից է  խորհուրդ տրվում օգտվել: